|
واژه |
معنی واژه |
واژه |
معنی واژه |
|
اهریمن |
شیطان |
نبی |
پیامبر |
|
اخلاص |
پاکی |
مٌنزه |
پاک |
|
دَغل |
فريبکاری |
دان |
فعل امر؛ بدان |
|
غزا |
جنگ |
دست یافت |
رو به رو شد |
|
خَدو |
آب دهان |
افتخار |
باعث سربلندی |
|
در زمان |
فوراً |
کاهلی |
سستی، درنگ |
|
اندر |
در |
گوا |
دلیل، شاهد |
|
حیران |
متعجب، شگفت زده |
عفو |
بخشش |
|
بی محل |
بی موقع |
زین |
مخفف «از این» |
|
رحم |
مهربانی |
بی محل |
نامناسب |
|
تیغ |
شمشیر |
افراشتی |
بلند کردی |
|
بگذاشتی |
رها کردی |
افگندی |
انداختی |
|
حق |
خدا |
از پی |
برای |
|
هوا |
میل، آرزو |
فعل |
کار، عمل، رفتار |
|
آز |
حرص، طمع |
شهوت |
هوای نفسانی |
|
اهل |
پیرو |
ببردند |
دزدیدند |
|
نهان |
پنهان |
سزا |
شايسته، سزاوار |
|
آورده اند |
نقل کرده اند |
دِرَم |
پول نقره |
|
خلل |
آسیب |
عقیدت |
باور، ايمان |
|
خز |
لباس، پوست |
ان شاءالله |
اگر خدا بخواهد |
|
می شوم |
می روم |
خرم |
بخرم |
|
زر |
پول، سکة طلا |
چه حاجت است؟ |
نیازی نیست |
|
طرار |
دزد |
حیلت |
مکر، فريب |
|
واقف |
آگاه، باخبر |
خجل وار |
با خجالت |
|
هان |
آگاه باش |
به اتفاق |
اتفاقاً |
|
موضع |
جايگاه، محل |
زر |
طلا |
|
باز خورد |
برخورد کرد |
واقف |
آگاه |
|
شیر حق |
منظور حضرت علی (ع) |
||
|
شتافت |
حمله ور شد، عجله کرد |
||
|
خز فروشان |
بازار پوست فروشان، بازار لباس فروشان |
||
|
صبح صادق |
هنگامی که روشنایی آفتاب در سیاهی شب، کم کم، آشکار شود |
||
|
صبح کاذب |
هنگامی که آسمان، اندکی روشن و دوباره تاریک می شود و زمان آن قبل از صبح صادق است |
||